Vorig seizoen was de mentale weerbaarheid van Club Brugge nog hun grote sterkte. Meer dan tien keer zijn ze teruggekomen van een achterstand. Dit jaar lijkt hun mentale sterkte dan toch vooral een zwakte.
Terwijl ik dit schrijf zijn de laatste minuten van Napoli-Club nog aan de gang, maar de conclusie is nu wel al duidelijk. Club was weeral zwak, erg zwak. Napoli is uiteraard een heel ander niveau dan Club en de rest van de Belgische competitie, maar de manier waarop vandaag verloren werd is extreem pijnlijk. Vooral voor die meegereisde supporters. Het is erg tekenend voor een wedstrijd van Club als je Michel Preud'homme een hele match op de bank ziet zitten. De normaal altijd energieke, fanatieke coach van Club was terecht beschaamd over de manier waarop zijn ploeg vandaag speelde. Vorige vrijdag, de match op Moeskroen begon zo goed. Snel 0-1 voorkomen, maar dan vergeten de kansen af te werken. Merkbaar een heel ander Club kwam in de 2de helft op het veld. Een schim van zichzelf, met als resultaat een 2-1 verlies. Vandaag was in één lijn met de 2de helft van vrijdag tegen Moeskroen.
Zes uitwedstrijden kon Club al niet winnen, meeste dan nog wel verloren ook. Club heeft een probleem. Een probleem van mentale zwakte, vooral dan in uitwedstrijden.
Wat is er sinds vorig seizoen dan veranderd?
Preud'homme heeft de oplossing op dit vraagstuk nog niet gevonden. Het bestuur blijft maar investeren in nieuw bloed, maar kent duidelijk ook nog niet de goeie oplossing.
Voor ons clubsupporters is het hopen dat deze nachtmerrie snel voorbij is, liefst beginnend met een overwinning tegen Waasland-Beveren.
Ik haal al mijn moed bijeen om nog een krachtige boodschap mee te geven aan de spelers en supporters.
C'mon Bruges!
Geen opmerkingen :
Een reactie posten